Olympia Zeus Tapınağı 2 – Alınlıklar

Her iki alınlığın karşılaştırılması:

Doğu alınlık için seçilen araba yarışı aslında çok hareketli bir konudur. Fakat sanatçı bu konu içinde sadece, dönemin özelliklerinin en iyi yansıtacak olan şekil ve anı seçmekle düşünce ve iç alemin derinliğini, hareket ve heyecana tercih etmiştir. Ayakta duran, oturan sakin figürler, düşünceli ifadeler, kalın ve dik kıvrımlı ağır elbiseler Olympia Zeus Tapınağının genel özellikleridir.

Batı alınlıkta ise zamanın heykel sanatında hakim olan ölçüleri aşan hareket ve elbisenin vücuttan sıyrılması gibi yenilikler denenmiştir. Özetle; doğu alınlıkta sükunet ve his (ethos), batı alınlıkta ise hareket ve heyecan vardır (pathos)

Konu figürlerin hareketliliği olup olmamaları bakımından iki alınlık arasında ki bir diğer fark ise, seçilen konu gereği alınlıkta ki figürler ve bunların uzuvları birbirine geçmiş durumdadır. Bazı figür ve uzuvlar ileriye, karşısındakine doğru uzanmaktadır. Bu bakımdan bir figürü serbest olarak açıklamak güçtür. Ve figür tek olarak ele alındığında anlamı pek anlaşılamamaktadır. Buna karşılık doğu alınlığı figürlerini serbest, yanındakilerden ayrı olarak düşünmek mümkündür. Bu özelliklerden dolayı doğu alınlıkta ki figürlerin yerleri anlaşmazlık konusu olmuş ve daha öncede belirttiğimiz gibi iki rekonstrüksiyon ortaya çıkmıştır.

İki alınlık arasında ki diğer önemli fark da, doğu alınlıkta merkezi Zeus’un teşkil ettiği ve bütün figürlerin dahil edilebileceği tek bir grubu bulunmasıdır. Ancak yanlara doğru gidildikçe figürlerin bu gruba katılma dereceleri azalmaktadır. Batı alınlıkta ise ortada duran tanrı Apollon mücadele sahnesini ikiye ayırmaktadır.

Bütün bu ayrılıklara rağmen, Olympia Zeus Tapınağı alınlıklarının ayrı ayrı ustalar tarafından yapıldıklarını kabul etmek zordur. Muhakkak bir baş usta vardı ve bütün iş ve konuya onun görüş ve düşüncesi hakimdi. Bu ustanın emrinde çalışanlar ona bağlı kalmışlar ve kendilerinden fazla bir şey katmamışlardı. İki alınlık arasında belirli bir zaman farkı da görülmez.